Ταξιδεύοντας με τον Παοκ συναντήθηκα με τον Άρη

[fblike]

 
της Κατερίνας Τσιώλη/*/
Είχα ακούσει στις ειδήσεις για τον άδικο θάνατο του 17χρόνου μαθητή και παίκτη του Άρη στην Κ17 Άγγελου Τσιπούρα, ο πόνος της δικής μου ζωής δεν μου επέτρεψε να μείνω στο γεγονός, να λυπηθώ πιο πολύ για το θάνατο ενός νέου και άγνωστου παιδιού.
Οι μέρες πέρασαν μες την ένταση. Η αγωνία, η ψυχική κούραση και η οικονομική ανασφάλεια γύρω μου μπλέκονταν  κουβάρι μαζί με λίστες Λανγκάρτ, μάχες ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, απεργίες μετρό, τρομοκρατία, ειδικά δικαστήρια, βίλλα Αμαλίας, Χρυσή Αυγή.
Κι ήρθε το γκολ του Στέλιου Πόζογλου  του 17 παίχτη του Πάοκ να μας σηκώσει λίγο ψηλότερα, να στείλει χαιρετίσματα στον αγαπημένο φίλο του, να κρατήσει μαζί τις δύο σημαίες των αιώνιων αντιπάλων, να τους ενώσει όσο κανένας άλλος δε θα μπορούσε.
Στέλιο, σε κάθε αγώνα να πετυχαίνεις ένα γκολ και να στέλνεις  – και μαζί σου και μείς – χαιρετισμούς στον αγαπημένο σου φίλο Άγγελο.