Share This
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
O εν λόγω κύριος αφου ολοκληρωσε τις σπουδες του στο Πολυτεχνειο Θεσ/νικης και στο Πανεπιστημιο του Wesminster ασχοληθηκε με το design, αρχιτεκτονικο, εντυπο, ηλεκτρονικο και τρισδιάστατο τις τεχνικές του οποιου διδάσκει παράλληλα σε διαφορες ιδιωτικες σχολες της Αθηνας.Λογω του σπορου (γονεις) του χωραφιου (ευρυτερη περιοχη εξαρχειων τελους δεκαετιας 80 αρχης 90) και του λιπασματος (βιβλια, μουσικες, στιχοι, ταινιες, εικαστικα,θεατρο) ανεπτυξε απο νωρις μια εντονη υποστηριξη προς ενα ιδεατο underground με αποτελεσμα ν ασχοληθει με την εκδοση περιοδικου (Bside), την λειτουργια δισκογραφικης εταιριας (Pan!records),τη συμμετοχή σε μουσικα συγκροτηματα (παιζει κιθαρα και σιταρ) και το ραδιοφωνο (Ραδιο Ακροπολη Θεσ/νικη, Radio Chaos London Uk, Space Fm Αθηνα). Παραλληλα ειναι ερασιτεχνης κινηματογραφιστης, θεατης, ακροατης,αδελφος,φιλος,εραστης ,πρεσβευτης της διαγαλαξιακης αρμονιας της μουσικης και κατι αλλα ψιλα.
Για τον άνθρωπο που ισχυρίζεται : ότι πάντα υπάρχει χώρος
για ένα ακόμα ατόπημα, δεν υπάρχουν σοβαρές πληροφορίες
Άλλωστε δεν πρόκειται παρά για ένα μη σοβαρό πρόσωπο που βολοδέρνει
Σε γνωστή αθηναϊκή πλατεία
ολομόναχο σαν καλαμιά στον κάμπο
κυκλοφορεί ντυμένος με παραδοσιακή φουστανέλα,
στο ζενίθ της απαισιοδοξίας του χορεύει χορούς της ελληνικής λεβεντιάς
του βουνού και του κάμπου,
ή τον χορό του Ζαλόγγου
μπερδεύει ήχους από το παρόν και το μέλλον,
μπερδεύει τα λόγια του,
μπερδεύει τους πάντες,
μπερδεύει μουσικές γήινες και μελωδίες από το υπερπέραν,
κατ΄επάγγελμα καλεί πνεύματα νεκρών και ζωντανών πεθαμένων,
ρίχνει τα ταρώ και λέει τη μοίρα σας (κλαίγοντας τη δική του)
και επίσης
λατρεύει να καπνίζει
φθηνά τσιγάρα
κι ακριβά πούρα
κι όταν βρίσκει τα δύσκολα
καταφεύγει σε μερικά φθηνά ταχυδακτυλουργικά κόλπα
καταπίνοντας σπαθιά
και τεμαχίζοντας τον ευατό του σε δυο κομμάτια,
κάνοντας τους πάντες να αναρωτηθούν :
– Θεέ μου, πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει κανείς για ένα μεροκάματο;
θήτευσε ως βοηθός καραγκιοζοπαίχτη στο πλευρό του μάστορα Βάγγου Κορφιάτη για πέντε συναπτά έτη. Αργότερα σπούδασε σκηνοθεσία, γύρισε μια ταινία μικρού μήκους – που, ευτυχώς, λίγοι έχουν δει – και καταπιάστηκε με την κριτική κινηματογράφου και τη μουσική. Ίνδαλμα του, ο Τζόνι Χάλιντεϊ. Πέρασε επίσης από το Τρίτο Πρόγραμμα παρουσιάζοντας την εκπομπή Avant Premiere και παρουσιάζει, στο Κανάλι 1, την «Ραδιοφωνική Οθόνη», την μακροβιότερη κινηματογραφική εκπομπή του ελληνικού ραδιοφώνου (που κλείνει φέτος 17 χρόνια παρουσίας). Γράφει στα ΝΕΑ, στο VELVET, στο METAL HAMMER και στο ΣΙΝΕΜΑ. Μετά από απαίτηση της κόρης του όμως, ξανάπιασε την παλιά του τέχνη. Ποτέ δεν ξέρεις.
Διανομέας ταινιών, σκηνοθέτης, βοηθός σκηνοθέτη, προαγωγός και παραγωγός, οργανωτής συναυλιών, ερασιτέχνης ταχυδακτυλουργός, όψιμος μικροκαταστηματάρχης, διοργανωτής συναυλιών για εξαιρετικά περιορισμένο κοινό, αστροναύτης στον Θηβαϊκό κάμπο, παραγωγός Φωτοβολταϊκού ρεύματος, αμπελοκαλλιεργητής, οινοποιός της γνωστής οικογενειακής εταιρείας οίνου,
πρωταθλητής ταυρομάχος, κατά φαντασία εξερευνητής, κατά παραγγελία μάγειρας, καταναλωτής πούρων, ήχων και εικόνων.
Αυτή τη στιγμή κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ
πολλαπλών προεδρικών θώκων
πρόεδρος
της Blue Velvet entertainment
της Clipart Music
της Clipart Films
του Clipart Radio
του Cine 7
του Ιδρύματος Φίλων Μίνου Βολανάκη
του Σωματείου Τυφλών κι Αναξιοπαθούντων
του σωματείου «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ»
και της κίνησης «ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ»
επίσης κατέχει το ρεκόρ
σε κάθετες πτώσεις
με καταστροφικά αποτελέσματα
κυρίως για τον ίδιο.
…Εφαγε τη γιαγια!
..και ετσι,με βαρυ στομαχι, ξεχυθηκε στο δασος.
Και αρχισε να ρευεται γραμματα..
που γιναν λεξεις,
και οι λεξεις προτασεις.
Και αυτες τυλιγαν τα δεντρα,τα κλαρια,
τυλιγαν τα πουλια,
και ξεχυνονταν στον ουρανο με στοχο την πανσεληνο.
Οι λεξεις συγκρουστηκαν με τ’αστρα,
και η νυχτα εγινε μερα απο τις εκρηξεις..
και ξαναφταναν στη γη,
στις πολεις,πανω στις πολυκατοικιες,
στα παρκα,στους υπονομους
σαν πενταγραμμα γεματα νοτες…
ηχος δημιουργηθηκε και μουσικη ξεδιπλωθηκε..
και εφτασε μεσα στα σπιτια,στα κλειστα δωματια,
κατω απο τα κρεβατια των παιδιων,
..μεσα στ’αυτια των κοφων.
Με κλασσικές σπουδές (γαλλικά και όχι πιάνο), εραστής της μουσικής και των βιβλίων, οπαδός της σχολής των ντελικάτων εραστών, λάτρης του καλού φαγητού και του οίνου (ερυθρού κατά προτίμηση). Σκορπιός στο ζώδιο, θαμών κάθε λογής χαμετυπείων (βλ. μπαρ) μέρος της αισθηματικής αγωγής την οποία με ευλάβεια και καρτερία ακολούθησε επί σειρά ετών.
«Αντί σχολειό μου, επάγενα μεσ’ του Καραϊσκάκη, έπινα διάφορα ποτά να μάθω μπουζουκάκι» λέει ένα παλαιό άσμα και από όλα αυτά μόνο πήγαινε «μεσ’ του Καραϊσκάκη» όχι βέβαια για να μάθει μπουζουκάκι.
Φανατικός των ταξιδιών, του αγροτουρισμού (βλ. ελεύθερο κάμπινγκ), με τεράστια κοινωνική προσφορά καθότι όπως είναι μεγαλωμένος με τις αξίες και τις αρχές του Ξένιου Δία συμμετέχει σε επιτροπές υποδοχής μοναχικών κορασίδων( συνήθως με καταγωγή από το Βορά) σε διάφορα νησιά του Αιγαίου.
Μετά την διάγνωση του μικροβίου της μουσικής και παρουσιάζων κάθε γνωστό σύμπτωμα όπως αγορά δίσκων, παρακολούθηση συναυλιών, ερασιτεχνικές ραδιοφωνικές εκπομπές, δισκοθεσία (dj!! όχι παίζουμε) οι θεράποντες ιατροί του κατέληξαν πως η κατάστασις είναι μη ιάσιμη ιδίως σε συνδυασμό με το μικρόβιο της βιβλιοφαγίας και της σινεφιλίας, ανεφώνησαν το κλασσικό «Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά» και σταμάτησαν να ασχολούνται πλέον μαζί του.
Τελευταίο του καταφύγιο η μουσική ομάδα The Mysterons – The Ultimate Musical Experience μαζί με τον Bill Hunchback και το Clipart Radio όπου προσφέρει ακουστική τέρψη στα ώτα απαιτητικών ακροατών.
Γεννηθηκε και μεγαλωσε στην Αθηνα.Απο πολυ μικρη ηλικια ανέπτυξε ένα πάθος για την μουσική ακούγοντας πολλή κλασσική και παραδοσιακή μουσική απο την Ελλάδα και την Μεση Ανατολή. Ξεκίνησε τις κανονικές μουσικές σπουδές του στην ηλικία των 7 και απο τότε θεωρεί τον εαυτό του μουσικό ενώ τώρα σπουδάζει μοντέρνα μουσική ανάπτυξη στο παγκόσμια φημισμένο I.C.M.P. στο Λονδίνο.Το πάθος του για την Τζαζ των Big Bands του 30 και του 40 τον οδηγησε στις DJ εμφανίσεις του με τους Athens Swing Cats στις αρχές του 2009.Έχοντας ευρύ πεδίο μουσικών προτιμήσεων άρχισε σ να διοργανώνει δικές του μουσικές βραδυές στην Αθήνα με ειδίκευση σε διάφορα είδη vintage μουσικής,απο την jazz στο blues την Latin και την reggae. Το φθινόπωρο του 2009 του δόθηκε μια μηνιαία εμφάνιση στο Swing Cats Corner του Λονδίνου. Απο το 2010, ο Constantine επικεντρώθηκε στο να συλλέγει και να παίζει μόνο βινύλια και στο να διερευνά τις πηγές και την πορεία της μαύρης μουσικής με την βοήθεια και καθοδήγηση των τοπ Βρετανών DJs Jean-Paul Séculaire (Right On!) και Natty Bo (Ska Cubano).
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φτερούντα της Μυτιλήνης. Ήταν ο μοναδικός μαθητής στο δημοτικό σχολείο του χωριού και στα παιδικά του χρόνια έβοσκε κατσίκες και πρόβατα, μάζευε οχιές, έβαζε σκορπιούς να μονομαχούν με αράχνες και κόλλαγε μανιωδώς αφίσες του Ανδρέα Παπανδρέου. Ενηλικιώθηκε απότομα, κάνοντας μοτό ζωής το αγαπημένο του βιβλίο του Μπουκόφσκι «Άνθρωπος για όλες τις Δουλειές». Τελικά ικανοποίησε τη ματαιοδοξία του και έγινε δημοσιογράφος. Πρώτα στο αθλητικό και μετά στον κινηματογράφο. Συμπαρουσιαστής σε πρωϊνάδικο, συγγραφέας βιβλίων με κινηματογραφική θεματολογία, ραδιοφωνικός παραγωγός, Υπεύθυνος Τύπου και Επικοινωνίας στην Berlinale in Athens, αρχισυντάκτης του πρώτου αμιγούς κινηματογραφικού free press στην Αθήνα, κριτικός κινηματογράφου σε εφημερίδες, συντάκτης εξωφύλλων σε περιοδικά μόδας, ιδιοκτήτης γυμναστηρίων, μαραθωνοδρόμος. Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης.
Με λατρεία στα ζώα, στο τέννις, στο ποδήλατο, στη Vespa, τα tattoo, το τρέξιμο, εραστής της γεύσης, του οίνου, της θάλασσας και του βουνού, έχει φάει τα μούτρα του άπειρες φορές αλλά σαν τον Άρνι, πάντα επιστρέφει…
Του Χαραλάμπους και της Σοφίας, γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1969 στη Φρανκφούρτη της (τότε Δυτικής) Γερμανίας. Θυμάται μέχρι σήμερα το γεγονός ότι κάθε Κυριακή οι γονείς του τον έπαιρναν μαζί τους για να δουν σε ένα σινεμά της γερμανικής μεγαλούπολης μια ελληνική ταινία, φωσκολικής κατά το μάλλον ή ήττον προέλευσης («όχι άλλο κάρβουνο»). Άμα τη επιστροφή του στα πάτρια εδάφη εγκαταστάθηκε στο Λευκώνα Σερρών για να μάθει γράμματα (;). Στην πρώιμη εφηβεία καταβρόχθιζε κυριολεκτικά τις κωμωδίες του Στάθη Ψάλτη και του Αντριάνο Τσελεντάνο (ακόμα θυμάται τα στήθη της Ορνέλα Μούτι στο «Σεισμός στο κρεβάτι μου»// Il bisbetico domato – αλήθεια, γιατί δεν παίρνει αυτές τις ταινίες κάποιος διανομέας για επανέκδοση;). Το 1988 περνάει 8ος παρακαλώ ανάμεσα σε 180 άτομα στην Κτηνιατρική Θεσσαλονίκης – ήθελε όμως να γίνει γιατρός – γι’ αυτό τέλειωσε την πενταετή σχολή του σε… 8 χρόνια! Από την πρώτη χρονιά στη Θεσσαλονίκη καταβροχθίζει ταινίες: τι μεταμεσονύχτιες, τι πρεμιέρες, τι φεστιβάλ… Μάλιστα, κρυβόταν συχνά π.χ. στις τουαλέτες του «Έσπερου» κατά τη διάρκεια φεστιβάλ έτσι ώστε να μπορέσει να δει πάνω από μία ταινίες σε μία μέρα! Τα οικονομικά βλέπετε ήταν ζόρικα… Το ρεκόρ του είναι 8 ταινίες σε μία μέρα και 56 ταινίες σε ένα φεστιβάλ!!! Το 1995 αρχίζει να γράφει στον «εξώστη», το πρώτο free press που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, δημιούργημα της γόνιμης σκέψης του Τάσου Μιχαηλίδη. Το 1998 γίνεται αρχισυντάκτης του εντύπου, θέση που κρατά μέχρι και τον Μάιο του 2010 οπότε και ο «εξώστης» αναστέλλει την έκδοσή του (προσωρινά, ελπίζει). Από το 1999 μέχρι και σήμερα συνεργάζεται (με μικρά ή μεγάλα διαλλείματα) μπροστά και πίσω από την κάμερα με τον Νίκο Γουλιά και την τηλεοπτική εκπομπή CINEMANIA. Έχει γράψει σε διάφορα έντυπα και σε διάφορες ιστοσελίδες ενώ είναι και μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου). Ενώ λατρεύει τις κωμωδίες, αγαπημένη του ταινία όλων των εποχών είναι το «Ο Τζώννυ πήρε το όπλο του» του Ντάλτον Τράμπο ενώ πολύ κοντά σ’ αυτήν ως πολύ αγαπημένη είναι και «Η φλόγα που τρεμοσβήνει» του Λουί Μαλ και «Ο θείος από την Αμερική» του Αλέν Ρενέ αλλά και το «Fight Club» του Ντέιβιντ Φίντσερ και το «Γυμνός» του Μάικ Λι και «Ο καιρός των τσιγγάνων» του Εμίρ Κουστουρίτσα και το «Συνοικία το όνειρο» του Αλέκου Αλεξανδράκη και πολλές, πολλές άλλες! Είναι παντρεμένος εδώ και ενάμιση χρόνο με τη Σίσσυ Παπαμάλη και ελπίζει και εις άλλα με υγεία! Αμήν!
Μου αρέσουν τα vampires και οι ninja.αν ήμουν κοπέλα θα ήμουν ξανθιά με γνώσεις ωρυλά.αν ήμουν κοπέλι θα ζούσα στα Μάτταλα. Προς το παρόν πήζω το τυρί και ζω ανέμελα. dum spiro spero.
Γεννήθηκε μέσα σε καράβι αλλά αυτό που τον γοήτεψε περισσότερο ήταν η έρημος της Νεβάδα και της Αριζόνα. Όταν ήτανe μικρός, οι φίλοι του βλέπανε ταινίες με τον Βουτσά αλλά αυτός προτιμούσε τον Clint Eastwood. Και στη μουσική ήτανε παράξενος. Τα μπουζούκια του τη σπάγανε γιατί του θυμήζανε μιζέρια και ραγιαδισμό. Αυτός ήθελε ηλεκτρικές κιθάρες να ουρλιάζουν, να αμφισβητούν, να προκαλούν, να ξεσηκώνουν, ήθελε πάντα ο άτιμος αυτή την έκσταση του rock ‘n’ roll. Το ’78 τον τσίμπησε το μικρόβιο του punk rock και έφυγε για δήθεν σπουδές στο Λονδίνο. Εκεί τον διώξανε απ’ το κολλέγιο γιατί δεν πάταγε ποτέ, αφού κάθε βράδυ πήγαινε και έβλεπε μπάντες. Ύστερα πήγε και σπούδασε ψυχολογία αλλά τον τράβηξε η δημοσιογραφία όταν άρχισε να γράφει για το Ποκ & Ροκ. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει πολά απ’ τα είδωλά του από κοντά. Έγραφε και για σινεμά στο Σινέ 7 για ένα διάστημα. Πηγαινοερχόταν στο Λονδίνο αλλά το όνειρό του ήτανε να πάει στην Αμερική. Ήθελε να δει τα τοπία και τις πόλεις που έβλεπε στις ταινίες, ν’ ακούσει ζωντανά τη μουσική που αγαπούσε παιγμένη απ’ τους δημιουργούς της. Η αιτιολογία ήταν ότι έπρεπε να πάρει ένα πτυχίο δημοσιογραφίας. Διάλεξε το Τέξας επειδή ταίριαζε περισσότερο στην αγαπημένη του μυθολογία. Εκει έζησε δώδεκα χρόνια και λόγω δουλειάς είδε και γνώρισε πολλούς απ’ τους αγαπημένους του μουσικούς. Ήτανε διευθυντής ενός μεγάλου δισκοπωλείου για μερικά χρόνια και έζησε πολλές στιγμές τύπου High Fidelity. Ύστερα έγραψε για μουσική σε μια τοπική εφημερίδα και έκανε και διάφορες δουλειές του ποδαριού. Μέσα σε όλα αυτά κατάφερε να πάρει ένα μάστερ δημοσιογραφίας που δε έχει κορνιζάρει ακόμα. Όταν γυρισε στην Ελλάδα ξεκίνησε ν’ ασχολείται αποκλειστικά με τη δημοσιογραφία. Δούλεψε σε περιοδικά, εφημερίδες και σ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό αλλά δεν του αρέσανε οι μισθοί πείνας. Ξεκίνησε μια εταιρεία εισαγωγής μηχανημάτων hi fi και δούλευε τα βράδια ως DJ. Πριν από μερικούς μήνες, και σε πείσμα της οικονομικής κρίσης, άνοιξε μ’ ένα φίλο του το Rockin’ the Casbah, ένα rock μπαρ-εστιατόριο. Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο…
Γεννημένος το 1968 διανύει την πέμπτη δεκαετία της ζωής και δυστυχώς γι αυτόν ακόμα δεν κατάφερε να γίνει πλούσιος . Πειρατής των FM κάπου εκεί στα 80’ , κομμωτής της συμφοράς στη συνέχεια , DJ στα μεγαλύτερα clubs του Miami και LA Θεσσαλονίκης για δυο δεκαετίες, καθώς και με μικρή αλλά καταλυτική παρουσία στην ελληνική τηλεόραση . 14 χρόνια τώρα γράφει και θάβει όλες τις καλές ταινίες σε έντυπα , site και όπου σταθεί και βρεθεί από τη ζήλια του που αυτός δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει μια δικιά του . Το χόμπι του η τεχνολογία σε σχέση με την εικόνα και τον ήχο. Το τελευταίο του μεγάλο ψώνιο είναι η φωτογραφία . Και μπροστά από την κάμερα αλλά και πίσω απ αυτήν . Ζει στη Θεσσαλονίκη κι εργάζεται τα τελευταία 14 χρόνια σε μεγάλη αλυσίδα οικιακής διασκέδασης . Όνειρο του όταν μεγαλώσει να γίνει μικρός .
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ευτυχώς σχετικά νωρίς βρέθηκε στο δρόμο του ένας μαθηματικός ο οποίος πέρα από τα dx, τα lim, τις διευθετούσες και τις ασύμπτωτες τον μύησε στην garage κοινότητα της Αμερικής των sixties.
Έτσι ξεκίνησαν όλα από τους Sonics στους Music Machine και στη συνέχεια σε όλο τον ευρύτερο χώρο της Rock, Blues, RnBlues, Soul.Ακολούθησαν συναυλίες, πολλά βινύλια, bar, djing.
Μικρή έκλεψε από τη μαμά της μια κασέτα του Elvis, την άκουσε στο walkman της και αποφάσισε οτι θα τον παντρευτεί. Όταν κατάλαβε οτι θα έπρεπε να κατέβει στον Άδη, αποφάσισε να γίνει φυσικός επιστήμονας και εφευρέτης για να βρεί μια λύση στο πρόβλημα.
Κατάστρωσε πολλά σχέδια με τα walkman στ’ αυτιά, έλυσε πολλές εξισώσεις, μέχρι που συνειδητοποίησε οτι τα σχέδια και τα walkman, σκέτα, χωρίς την επιστήμη, της πήγαιναν περισσότερο. Έτσι άρχισε να εικονογραφεί στίχους τραγουδιών.
Τώρα πια ζει κάτω απο στοίβες ζωγραφισμένων χαρτιών που όσο πάνε αυξάνονται. Αγαπάει τις μουσικές αρμονίες, το διάστημα και τις γάτες.
Σκοπεύει να live long and prosper.
Γεννήθηκε στα Χανιά μετά ξανά στο Λονδίνο και στην Αθήνα. Έξησε 18 χρόνια στα Χανιά 10 χρόνια στο Λονδίνο και ποίος ξέρει πόσα στην Αθήνα. Προσπαθεί να ζήσει μια κανονική ζωή αλλά η πραγματικότητα δε βοηθάει, ούτε η φαντασία. Βοηθάει όμως η μουσική. Εκεί ζει πιο πολύ. Έχει μετατρέψει τις ντουλάπες του σε βινυλιοθήκες για να δείξει στον ευατό του ότι γίνεται, χα και για να φυλάξει κάπου όλα αυτά τα πλαστικά πραγματάκια που τόσο αγαπάει. Γίνεται να κάνεις το πραγματικό οπώς εσύ το θες, σκέφτεται. Και το κάνει συχνά υπό τους ήχους της soul, 60’s 70’s rock, folk, electro και όχι μόνο.
Γεννημένος στη… μακρινή δεκαετία του ’60 και μεγαλωμένος κινηματογραφικά σ’ αυτή του ’70, δεν θα μπορούσε παρά να έπεφτε στα νύχια των ιταλικών αρπακτικών της 7ης τέχνης, στα έργα των οποίων σπαταλούσε… γόνιμα τις ώρες του και αυγάτιζε την μυωπία του, σε μεγαλειωδώς… παρηκμασμένες αίθουσες, όπως τα κεντρικά REX 1 και 2 και τα συνοικιακά του Παγκρατίου, όπου ζούσε και ζει. Ο Fellini (μετέπειτα αγαπημένος) του ξέφυγε τότε, αλλά τα ανίερα τέρατα των διαφόρων σινε-υποειδών τα γνώρισε από την καλή και από την ανάποδη. Bergonzelli, Garrone, Mattei, Corbucci, Martino, D’ Amato, De Ossorio, Bava, Castellari, Fulci, Argento, μόνο μερικοί οδηγοί του. Στη δεκαετία του ’80… έπεσε και στα ασιατικά και εθίστηκε σε σχιστομάτηδες όπως Woo, Hark, Suzuki κ.α. Μέχρι σήμερα… (ξε)στραβώνεται σε φεστιβάλς εν Ελλάδι και ανά τον κόσμον και τα τελευταία 7 (ουπς) χρόνια γράφει και εκδίδει το κινηματογραφικό φανζίν (που δαγκώνει) PIRANHA. Τέλος ακούει και στα ονόματα Μπίλλυ Αλλίμονο, Γουίλλιαμ Πελεκάνος, Λάκης Κίνδυνος και άλλα πολλά. ΠΡΟΣΟΧΗ, ποτέ μη πάρετε τα γραπτά του στα σοβαρά !
Το πρωινό της Τρίτης 10ης Απριλίου σε μια μικρή ιδιωτική κλινική στους Αγίους Αναργύρους ακούγεται το κλάμα ενός μωρού, ενώ, την ίδια στιγμή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ο τυφώνας Seymour διασχίζει το Τέξας. “Φρικτή Τρίτη” ονομάζεται η ημέρα της γέννησής της και οι φήμες θέλουν ο χαρακτηρισμός αυτός να αναφέρεται στον τυφώνα… Όσοι όμως τη γνωρίζουν καταλαβαίνουν πως η “φρίκη” και η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
Με φρίκη αντιμετώπισε η μητέρα της τη γέννησή της καθώς ο γιατρός δεν είχε προλάβει να φτάσει και η Άννα ήρθε στον κόσμο με τη βοήθεια μίας μόνο μαμής. Με φρίκη την είδαν οι γονείς της να καπνίζει το πρώτο της τσιγάρο, να κάνει το πρώτο της μεθύσι, να χτυπάει το πρώτο της tattoo. Η φρίκη προσωποποιημένη όταν αποφάσισε να σπουδάσει γραφιστική και διακόσμηση, να θέλει να γίνει ηθοποιός αντί για σύζυγος και μητέρα. Για να μην μιλήσουμε για τις «φρίκες» που περνάει η ίδια κατά καιρούς… F(reaking)_Rock Show και το όνομα της πρώτης της εκπομπής στο ραδιόφωνο. (Ευτυχώς το μουσικό περιοδικό που έστησε μαζί με φίλους τη γλίτωσε και ονομάστηκε Burst.)
Η Metal ήρθε στη ζωή της στα 12 και από τότε είναι πιστή ακόλουθος της. Είναι εξάλλου και ο μόνος “Nόμος” στον οποίο υπακούει. Μεγαλωμένη με αγγλικά και drums, διαβάζοντας από βικτοριανή ποίηση μέχρι περιοδικά μόδας προσπαθεί να ζήσει ηθελημένα στον σουρεαλισμό. Θα τη βρείτε να ανάβει τα κεριά της, να φοράει τη μεταλλική της εξάρτηση και να ταξιδεύει στο χωροχρόνο της Metal με άκρως κυκλοθυμικές διαθέσεις. Αν είστε αρκετά τυχεροί μπορείτε να τη δείτε να πετάει με τη σκούπα της μπροστά από την πανσέληνο.
Γεννήθηκε στο Βερολίνο και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Από πολύ νεαρή ηλικία άρχισε να γράφει στίχους και πεζά και ακολούθησε και η ενασχόλησή του με τη μουσική.
Έζησε κάποια χρόνια στην Αγγλία σπουδάζοντας Διεθνή Οικονομικά. Την ίδια περίοδο εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό «O Καθρέφτης» ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε σε διαφορετικές μπάντες ως κιθαρίστας και τραγουδιστής.
Γυρνώντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως δημοσιογράφος και στη συνέχεια ως οικονομολόγος ενώ πολλά άρθρα του γύρω από την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και τη φτώχια και την ανισότητα σε μεταβατικές οικονομίες, εκδίδονται σε επιστημονικά περιοδικά όπως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ κ.α.
Το 2008 εκδίδεται από το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ το πρώτο του βιβλίο, «Η ιστορία ενός μισάνθρωπου».
Αρχές του 2009 και έπειτα από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κυκλοφορεί στο διαδίκτυο το τραγούδι του «Η εξέγερση του Δεκέμβρη», το οποίο γρήγορα εξαπλώνεται σε διάφορες ιστοσελίδες και μπλόγκ.
Το 2010 κυκλοφορεί από τη Lyra το πρώτο του cd, «Μη σε φοβίσει η αγέλη» στο οποίο υπογράφει ο ίδιος τους στίχους και τη μουσική ενώ την ενορχήστρωση υπογράφει ο Στάθης Δρογώσης.
Η εκπομπή Brainessance που παρουσιάζει μέσα από το ClipArt radio, έχει σαν κέντρο της τη folk – rock σκηνή του παρελθόντος και του παρόντος αλλά επεκτείνεται και σε μονοπάτια blues, funk, soul, jazz, world και φυσικά rock. Κι επειδή εν αρχή είναι ο λόγος, τα αποσπάσματα βιβλίων και οι συνεντεύξεις αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα αυτής της απόπειρας για μια «εγκεφαλική αναγέννηση» μέσα από νότες και λέξεις που έχουν σήμερα περισσότερο λόγο ύπαρξης από ποτέ...
Γεννήθηκε το 1976. Ξεκίνησε τις Εκδόσεις Χαραμάδα στα τέλη του 2005 και το πρώτο τεύχος του Διμηνιαίου Μουσικού Περιοδικού "Muzine" εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2007. Σήμερα οι εκδόσεις Χαραμάδα εδρεύουν στην Αθήνα, παράλληλα με το sublabel "Ο κήπος με τις λέξεις". Διατηρεί το blog Μόλις ξύπνησα, (molisxypnisa.wordpress.com) από όπου και η ομώνυμη καθημερινή εκπομπή.
από υποκλαπείσα τηλεφωνική συνομιλία ...και καλά φίλων του....
"...έλα βρε Γιώργο τι κάνεις παιδί μου και δεν απαντάς στο τηλέφωνο? πάλι περί άλλα τυρβάζεις μου φαίνεται ξέρεις τι εννοώ και χέστηκα αν σε διακόπτω είναι επείγον και άστα αυτά τάμαθες φαντάζομαι πάλι θα τον έχουνε τον Τρανουδάκη στον ClipArt Radio να τόνε τρώμε στη μάπα κάθε βδομάδα άσε που σου λέω δεν ξέρω τι ζόρι τραβάνε με δαύτονε αλλά θέλω να μάθω τι έχει πια? το κοκκαλάκι της νυχτερίδας ο θέ μου συχώρα με και μπαστακώθηκε στον καλύτερο σταθμό του γουέμπ που για να μπει άνθρωπος θέλει τέσσερα διδακτορικά και σαραντατέσσερα ευχέλαια έλα βρε Γιώργο κι εσύ που είναι ευαίσθητος και κάνει ατμόσφαιρα ξέρεις τι ατμόσφαιρα κάνω εγώ άμα πιάσω να εξομολογούμαι urbi et orbi τα ανά τους αιώνες αισθηματικά μου? μη με συγχύζεις σε παρακαλώ που έχει κάνει την «Ποδηλάτισσα» με τη Μάνου σε στίχους του Ελύτη χαρά στο πράμα έχεις πληροφορηθεί τι ποδήλατο έχω κάνει εγώ στην πολυκύμαντη ζωή μου με εννοείς φαντάζομαι έ λοιπόν σιγά του έκανε κι ο Χατζιδάκις παραγωγή τη «Μυθολογία του Σαββάτου» σε στίχους Χρονά με τη Δημητριάδη και το Λέκκα να σου πω εγώ τις δικές μου μυθολογίες ολόκληρη η βδομάδα δεν τις χωράει Γιώργο μη μου απαριθμείς τι έχει κάνει μουσικές για θεατρικά άλλους δίσκους εκπομπές συνεργασίες και συναυλίες μμμμ Θεοδωράκης τώρα δέσαμε το ξέρεις πως μου ανεβάζεις την πίεση που δεν την έχω και μικρή χαχαχα κόφ’ την πλάκα κι άμα πάθω τίποτα βρε κακούργε θα μ’ έχεις βάρος σου είπα χαχαχα μη με συγχύζεις τέρας με τα υπονοούμενα και μη μου λες για σπουδές σε ωδεία και διπλώματα θα σου φέρω τη συσκευή στο κεφάλι κι εμείς δηλαδή που είμαστε του μικρού Πολυτεχνείου Γιώργο μην παίζεις με τις λέξεις χαχαχα με κάνεις και γελάω ενώ δεν θα έπρεπε έχω πίεση παιδί μου πί-ε-ση το έχεις συνειδητοποιήσει αυτό βρε έγκλημα? και τι μου το λες ότι ασχολείται με την εκπαίδευση κι η διπλανή μου η κυρία που έχει πάρκινσον ασχολήθηκε και ούτε το εφάπαξ δεν θα πάρει ας γελάσω για προσόν μου το είπες? Γιώργο στο έχω πει θα επιλέγεις τι θα μου λες έχεις να κάνεις με εύθραυστο άνθρωπο τι είν’ αυτά τώρα μια χαρά κι ερωτεύσιμος α θα στο κλείσω και θα κάνουμε πάλι καμιά βδομάδα να μιλήσουμε και αμαρτίαν ουκ έχω εσύ το επεδίωξες βρε ηδονοθήρα πού είναι τα καλά μου τα χάπια?..."
Μόνιμη κάτοικος της Γαίας τα τελευταία 35 χρόνια (σ’ αυτή τη ζωή). Αρχική έδρα η Ικάρια, επομένη οι Αμπελόκηποι, τωρινή η Αγία Παρασκευή και μελλοντική σε κάποιο νησί με μπόλικο πράσινο (εντός ή εκτός Ελλάδας)… Αγανακτισμένη με την ασυνειδησία που υπάρχει και έχει φτάσει τη «ζωή» μας και τον πλανήτη στο απροχώρητο. Ιδανικό συστατικό για αφύπνιση, μεταμόρφωση και χαρά πιστεύει πως είναι η αγάπη….. η επανασύνδεση με τον πυρήνα , την καρδιά, την ουσία… Δοκιμασμένο γι’ αυτό και αδιαπραγμάτευτο! Από ποιο μονοπάτι θα φτάσει ο καθένας εκεί…. ίσως να μην έχει και τόση σημασία τελικά…
Δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς reiki, aura soma, κρυστάλλους, αιθέρια έλαια, αμοιβαίο βαθύ έρωτα, αγάπη και συντροφικότητα, ηλεκτρονική, έθνικ και κλασσική μουσική, κινηματογράφο, χορό, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ζωηρά χρώματα, προσωπικό χωροχρόνο, βιβλία, καρδιακή επικοινωνία με τους ανθρώπους (εκεί συναντά κάποιες αντιστάσεις…), χιούμορ , σπιτική πίτσα, ζουμερά φρούτα, μπύρα, καταδύσεις, επαφή με τη φύση και τα ζώα (οπωσδήποτε)!
Θα μπορούσε όμως να τη φανταστεί χωρίς τσιγάρο, σκυλάδικα & death metal (no offence) , καταναλωτική μανία, ψευτοκουλτουριάρικη νοοτροπία σε οποιοδήποτε επίπεδο, απύθμενο και συνεχή φόβο για το μέλλον, αυτοτιμωρία, απαρχαιωμένες πεποιθήσεις και ασύστολη κριτική, ανθρώπους που πετάνε συνεχώς το θυμό τους και τα απωθημένα τους πάνω στους άλλους, ακαλαίσθητες τσιμεντουπόλεις με φρικαρισμένους κατοίκους που τρέχουν ασταμάτητα και
δεν προλαβαίνουν να χαρούν και ν’ αγαπήσουν αληθινά τον εαυτό τους, τη ζωή και τους Γαιοσυγκατοίκους τους…
"l'amitié, c'est le respect, l'acceptation totale d'un autre être. "
Ο Τέλλος Φίλης γεννήθηκε τη δεκαετία που χτίζονταν οι πρώτοι νεοελληνικοί μύθοι και οι πρώτες πολυκατοικίες με αντιπαροχή. Σπούδασε πολλά χρόνια την δύσκολη τέχνη του κρυφτού. Έτσι έμαθε καλά ότι όσο πιο πολύ εκτίθεσαι, τόσο πιο καλά κρυμμένος μπορείς να παραμείνεις κι αυτό έκανε επάγγελμά του.
Τον ελεύθερό του χρόνο, τον ξοδεύει σε θυελλώδεις έρωτες και εξαιρετικά πετυχημένους καυγάδες. Παραμένει έτσι απρόβλεπτος και ελπίζει εξίσου επικίνδυνος.
Γεννήθηκε, όπως πληροφορήθηκε, κάπου στην Αθήνα, μια ημέρα από την οποία δε θυμάται και πολλά. Το μόνο χρήσιμο στα πρώτα 18 του χρόνια ήταν η επαφή του με το σινεμά, εκεί κάπου στα 13, όταν μια ολιγοπαιγμένη βιντεοκασέτα του Σουσπίρια (βλέπετε ο Ντάριο δεν ήταν δα και τόσο must στο Περιστέρι) του πήρε το κεφάλι για μια βόλτα ετών από την οποία δεν έχει επιστρέψει. Δίχως προφανή δικαιολογία, παράτησε δύο πανεπιστήμια και συνεχίζει, ελπίζοντας ότι κάποιος θα τον πείσει πως δεν είναι αργά για κινηματογραφικές σπουδές. Δεν είναι μέλος σε καμία Ακαδημία, δεν έχει γράψει κανένα βιβλίο που να έχει εκδοθεί, δεν έχει βραβευτεί για κανένα από τα (δύο) μικρού μήκους φιλμάκια του και επιμένει να φλερτάρει με τη ναυτιλία, στην οποία εργάζεται εδώ και 5 χρόνια.
Λατρεύοντας εξίσου το σινεμά και τη μουσική, αφιερώνει όσο χρόνο μπορεί στις 10 κινηματογραφικές ταινίες και τους 15 καινούριους μουσικούς δίσκους την εβδομάδα-όταν δεν ταξιδεύει. Θα ήθελε και τώρα που διαβάζετε αλλά και κάθε στιγμή της ζωής του να βρίσκεται στο Παρίσι ή τη Φολέγανδρο αλλά, δυστυχώς, τα περισσότερα βράδια θα τον βρείτε στα Εξάρχεια ή κάπου εκεί γύρω. Απλά αναζητήστε μυρωδιά από σκέτο, δυνατό και παχύ ρούμι.
Ανθρώπινο ον. Γένους θηλυκού. Μετρίου αναστήματος. Μετρίου βάρους. Άγνωστης προέλευσης και περιεχομένου. Η υπόληψή του είναι αμφίβολη. Ιδιαιτέρως κυκλοθυμικό και απρόβλεπτο, αλλά πάντα ακίνδυνο. Το ίδιο και οι μουσικές του επιλογές.
Η ποίηση, η λογοτεχνία, η μυρωδιά του τυπωμένου βιβλίου αντιπροσωπεύονται με δική τους εκπομπή στο Clipart Radio, από την ομάδα φίλων του περιοδικού (κι εκδόσεων) Βακχικόν.
Η συνεργασία μας είναι ένα ευτυχές γεγονός.
Το ‘Βακχικόν” είναι ένα περιοδικό εξαιρετικού πάθους και θάρρους στις χαλεπές μέρες και μπορείτε να το “συναντήσετε” στη διεύθυνση www.vakxikon.gr.
Ζει την Θεσσαλονίκη. Από το 2008 συνεργάζεται με το ηλεκτρονικό Περιοδικό Γραμμάτων & Τεχνών Βακχικόν (www.vakxikon.gr). Αρθρογραφεί παράλληλα στη διαδικτυακή στήλη www.vakxikon.blogspot.com. Το 2008 συμμετείχε στην ποιητική συλλογή «Moνοδιάλογοι» των εκδόσεων Ash in Art, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε την προσωπική πειραματική έκδοση ποιημάτων με τίτλο «Ο δαίμονας που κρύβεις μέσα σου», με την βοήθεια των εκδόσεων Ash in Art και Βακχικόν. Ποιήματα και κείμενα του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά ενώ παράλληλα έχει συμμετάσχει σε διάφορες ημερίδες λογοτεχνίας και παρουσιάσεις βιβλίων. Από μικρή ηλικία ασχολείται με την μουσική. Ξεκίνησε να μαθαίνει κιθάρα μόνος του και στην συνέχεια ασχολήθηκε ερασιτεχνικά και με άλλα όργανα. Το 2005 ξεκίνησε να κάνει πρόβες με το συγκρότημα Πυρήνες. Το 2010, ξεκίνησε να αρθογραφεί στην ηλεκτρονική στήλη www.apothessaloniki.gr. Το 2012 ξεκίνησε για την ηχογράφηση του πρώτου προσωπικού δίσκου.
Γεννήθηκα έναν καπνισμένο Γενάρη του 1977 και από τότε σχοινοβατώ μεταξύ Αθήνας και Αμοργού. Ως τιμημένη αρσακειάδα φλέρταρα έντονα με την Ιστορία-Αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισα με έναν μεταπτυχιακό τίτλο των ΜΜΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ενδιάμεσες στάσεις Χαλάνδρι, Εξάρχεια, Μοναστηράκι, Κολωνάκι όπου θήτευσα ως η πιο καλή γκαρσόνα σε παρηκμασμένα καπηλειά και μπαρ και συνάμα ανέμελη καθηγήτρια φιλολογικών σε ανυποψίαστα πλασματάκια. Πιστός συνοδοιπόρος όλων αυτών των χρόνων η μουσική και οι «συλλεκτικοί» μου ήρωες όπως οι Rory Gallagher, Frank Zappa, David Bowie, Grant Green, Johnny Winter, Gabor Szabo, Dexter Gordon, Serge Gainsbourg, Eumir Deodato, Fela Kuti, Howlin’ Wolf, Graham Bond Organisation, Ennio Morricone, Tim Buckley, Μighty Sparrow, Παύλος Σιδηρόπουλος, Κατερίνα Γώγου, Tom Waits, Αττίκ…Το πολύπαθο σήμερα μού στήνει αλλόκοτα παιχνίδια κι εγώ το παραπλανώ όντας εμμονική κι ενίοτε ρετρό δισκοθέτρια καθώς και παλιομοδίτισα συντάκτης σε μουσικά ιστολόγια και περιοδικά. Όταν μεγαλώσω...ονειρεύομαι να πειράζω ραδιοφωνικές κονσόλες ως τρελαμένη παραγωγός. Μέχρι τότε keep rolling!
Ίσως να είμαι ο “Βενιαμίν” του Clipart , αλλά από πίσω μου έχω μια μικρή ιστορία. Υπήρξα αρθρογράφος 2 ολόκληρα χρόνια, παρόλα αυτά αποφάσισα αυτό το “ταλέντο” να το μεταφέρω και σε αυτό τον web radio σταθμό που αποφάσισε να το “στεγάσει”. Ξεκίνησα στην φοιτητική εφημερίδα University Press με την μόνιμη στήλη Student Stories και συνέχισα στην Chill Out. Λίγο καιρό αργότερα αποφάσισα να ξεκινήσω το δικό μου διαδικτυακό περιοδικό με τίτλο “ΑΛΜΥΡΟ ΦΥΣΤΙΚΙ” που μπορείτε να δείτε εκεί αναλυτικά την δουλειά μου, έξω από τον χώρο του ραδιοφώνου. Στην πορεία συνέχισα σε αυτό τον χώρο στο rockyourlife, όπου αφού έκανα μερικές δισκοκριτικές στο τέλος κατέληξα να αναλάβω την στήλη των προορισμών. (Βέβαια δεν πρόκειται για προορισμούς του Travel Channel, αλλά για υπαρκτά μέρη που διάφοροι μύθοι λειτουργούν ως ένα πέπλο μυστηρίου προσδιδοντάς τους μία γοητεία.).
Τέλος για να μη σας κουράζω και πολύ, αφού έκανα ένα πέρασμα σε ένα επιστημονικό περιοδικό, άρχισα να συνεργάζομαι με το site All4fun, έχοντας την μόνιμη στήλη Showbitch και αναλαμβάνοντας παράλληλα τις κριτικές θεάτρου. Όμως, το ραδιόφωνο πάντα ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Επομένως, από όλα αυτά τα μέρη μπορείτε να με διαβάσετε, στο site μου να με δείτε από τις συνεντεύξεις και στο Clipartradio να με ακούσετε!
