ΑΝΤΙΟ ΛΟΥΚΙΑ
Ο άνθρωπος είναι θνητός με τους φόβους του,
και αθάνατος με τις επιθυμίες του.
Η Λουκία Ρικάκη νίκησε κάθε φόβο για τα γήινα
και κατέκτησε κάθε επιθυμία της
για τη χαρά της δημιουργίας…
έζησε με διακριτικότητα, με αξιοπρέπεια,
με ένα τεράστιο χαμόγελο κι όρεξη για ζωή,
όρεξη για αγάπη, όρεξη για δημιουργία…
πάντα πιστεύαμε ότι δεν υπήρχε πιο εργατικό
και δημιουργικό άτομο σαν την Λουκία ,
χώρεσε σε μια ζωή,
όσα δεν θα χώραγαν άλλοι σε δεκατρείς…
Νωρίς διάλεξε να ξεκουραστεί, πολύ νωρίς…
Απ΄όλους εμάς εδώ, στο καλό…
καλό ταξίδι, καλή αντάμωση
αν αυτό είναι ένα ίχνος…
μια ζωγραφιά ενός παιδιού
που ξαπόστασε σε αυτό τον τοίχο
μη την μουτζουρώσεις
άσε τον χρόνο να τη αγκαλιάσει
και να τη ξεθωριάσει
δες την απουσία κατάματα
κι αυτή θα σου χαμογελάσει
στο κάτω κάτω της γραφής
εσύ διάλεξες να σταθείς
σε αυτό τον καθρέφτη μπροστά
μια τελευταία λέξη
η τελευταία λέξη
“Ροδανθός”
και θα είναι για σένα
γιατί η ζωή μου
ήταν σινεμά
συνοικιακό
θερινό
β προβολής
με φτηνό εισητήριο
“Ροδανθός”, λοιπόν
